
Recordo com si fos ahir quan per primera vegada et vaig veure en directe, petit com una puça, amb texans negres i camisa groga, sol dalt l'escenari, i jo flipava, avui 20 anys després cada cop que torno a un concert teu, encara noto pessigolles a l'estòmac, m'he fet gran, però encara em sento com una adolescent quan sento la teva veu...
Des d'aquí moltes felicitats Boss, has format part de la meva història, de la meva vida, i que sigui encara per molts més anys!!!
No hay comentarios:
Publicar un comentario